کد مطلب:44799 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » روانشناسي

چه كنيم كه روحيه اي اميدوار داشته باشيم ؟

اميد در هر انساني با سرشت او زاده مي شود اين شوق غريزي از موهبت هاي خداوند در آدمي است . پيامبر اكرم ( ص ) فرموده اند اگر اميد نبود ، مادري فرزندش را شير نمي داد و كسي درختي نمي نشاند پس اميد هست اما بايد آنرا زنده نگه داشت .
{P - نهج الفصاحه ، ترجمه پاينده ص P 189}
در اين موضوع دو موضوع هست :
1 - اصل اميد براي اقدام و تلاش الزامي است اما بحث بر سر اين است كه به چه چيز بايد اميد بست ؟
قرآن عزيز مي فرمايد : انتم ترجون من الله ما لايرجون ؛ شما اميدي مثل خدا داريد كه غير مؤمنان از آن محرومند .
{P - سوره نساء آيه P 104}
جريان زندگي انسان طوري است كه براي تربيت و تكامل او و غافل نشدن از هدف بلند زندگي ، پيوسته اميدهاي حقير و پايين تر از هدف متعالي او به بن بست مي رسد مثل آنكه مي بينيم درست موقع گرفتن نتيجه ها ، مشكلي و مانعي پيش مي آيد و غصّه اي سر برمي آورد . گرچه اين يك ارزش است و براي انسانهاي والا و طالب تعالي نعمت شمرده مي شود ؛ اما چنين نيست كه با امكانات زندگي برخورد منفي داشته باشيم . چنانكه وقتي كسي كه به ابوذر ( ره ) گفت تو كه اميدي به فرداي خود نداري چرا دو كيسه گندم در خانه داري ! فرمود : چرا هميشه انتظار مرگ داريد . چه بسا عمرم طولاني شود .
چنين است كه امام علي ( ع ) مي فرمايد : از آنجا كه اميد نداري اميدوارتر باش !
2 - نتيجه بخش اول چنين مي شود كه ما اميدي بزرگ مثل خدا داريم ، اميدي مثل توسل به اهل بيت ( عليه السلام ) به ويژه امام زمان ( عج ) كه حضور دارد گرچه ظهور ندارد ، داريم .
3 - با توجه به اصول گذشته بايد دست به كار شد حتي كارهاي كوچك را به صورت تمريني مقدمه كارهاي بزرگ قرار داد و هنگامي كه نتيجه كار خود را مشاهده مي كنيم نشاط و اميد توليد مي شود .
4 - هيچ چيز حتي مرگ نااميد كننده نيست . زيرا با بينش عميق دين ، معاد ، استمرار زندگيست حتي حياتي برتر از اين دنيا .
5 - نماز و قرائت قرآن و زيارت ائمه ( عليه السلام ) اين اميد را متعادل ، واقع گرا ، و زنده مي دارد .